Philippe Ier, après avoir achevé la reconstruction de l'église Saint-Martin-des-Champs commencée par le roi Henri, et fait procéder à sa dédicace, la confirme dans la possession des biens à elle octroyés par son père, et lui donne, en outre, l'abbaye de St-Samson d'Orléans et la moitié du marché annuel que le roi établit dans le territoire du monastère le 1er novembre.

  • A Original perdu.
  • B Copie de la fin du xies., dans une Chronique versifiée ou Livre des privilèges de St-Martin des Champs, British Museum, add. mss. nº 11662, fol. 6.
  • C Copie du xiiie s., dans la même chronique, Bibl. nat. ms. lat. nouv. acq. 1359, fol. 4, d'après B.
  • D Copie du xviiie s., A. N., L. 1373, fol. 9, d'après B ou C.
  • E Copie du xviiie s., B. N. ms. fr. 28400, fol. 17, d'après C.
  • F Copie du xviiie s., dans le Cartulaire du prieuré conventuel St-Denis de la Chartre, A. N. LL 1399, p. 5, d'après C.
  • a Marrier, Martiniana, fol. 13', d'après C.
  • b André Duchesne, Histoire généalogique de la maison de Montmorency, Preuves, p. 21.
  • c Marrier, Monasterii regalis Sancti Martini... historia, p. 12, d'après B et C.
  • d Félibien, Histoire de la ville de Paris, III, 48, d'après C.
  • e Gallia christiana nova, VII, Instrumenta, p. 35, nº XL, d'après C.
  • f Robert de Lasteyrie, Cartulaire général de Paris, t. I, p. 125, nº 98, d'après B C D.
  • g Prou, Actes de Philippe Ier, pp. 91-94, nº XXX, d'après toutes les sources.
  • h Recueil des chartes et documents de l’abbaye de Saint-Martin des Champs, monastère parisien, éd. Joseph Depoin, Ligugé, 1913-1921.
D'après h.

In nomine sancte et individue Trinitatis. Divinarum Scripturarum auctoritate instruimur antiquorum patrum vestigia sequi et eorum, in quantum possumus, bona exenpla imitari. Unde Dominus per Hiremiam prophetam nos admonet, dicens : « State in viis et considerate de semitis antiquis, et videte que sit via bona, et anbulate in ea. » In via ergo bona antiquorum patrum ambulare precipimur, quia bona opera patrum nostrorum nobis facienda atque imitanda proponuntur, quatinus eorum consortes ac participes simus in cœlis, quorum exempla imitari laboramus in terris.

Ego itaque Phylipus, gratia Dei Francorum rex, hac prophetica edoctus exhortatione, et precedentium patrum, Francorum videlicet regum, et mauxime dilectissimi patris mei Henrici exenplo provocatus, quorum devotissimum studium erga divinam religionem et ecclesiarum instructionem cognovi, notum fieri volo cunctis fidelibus sanctæ Dei ecclesiæ curam gerentibus, tam presentibus quam futuris, quod ecclesiam Sancti Martini prope Parisius sitam que vocatur de Campisa, quam, tyrannica rabie destructam et pene ad nichilum redactamb, pater meus supradictus renovare et reædificare studuerat, et multis beneficiis et donariis ditaverat atque ornaverat, et canonicos quamplures cœnobialiter viventes ibidem aggregaverat, post mortem ipsius dedicari feci, et opus quod pater meus, mortis subripiente articulo preventus, conplere non potuit, ego pro ipso supplevi.

Ad cujus dedicationem celebrandam, multo evocato conventu pontificum et procerum nostrorum nobilium, tam clericorum quam laicorum, ego ipse presentiam meam obtuli ; et ob amorem Dei et honorem preciosissimi confessoris beati Martini, cujus nomini adtitulata est, et requiem supradicti patris mei defuncti, omnia que ipse sibi donaverat concesi, plurima etiam que in nostra potestate erant adauxi ; abbatiam videlicet Sancti Simphoriani et Sancti Sansonis, que est Aurelianis intra muros civitatis sita, et medietatem fori quod statuimus in loco ipsius monasterii , tam de toloneis quam de justiciis et fredis et omnibus reditionibus que, in toto tempore ipsius fori, jus nostri exigit fisci. Hæc autem illi æcclesiæ in perpetuum habenda concessi et, hoc testamentum inde fiere precepi ; et ut æternum firmamentum habeat, sigillo meo subterfirmavi et corroboravi, et omnibus episcopis qui affuerunt, et principibus regni mei firmandum presentavi. Si quis vero, quod absit et quod minime credimus, hoc regale et legale statutum aliqua temeritate calumpniare vel violare presumpserit, sciet se regia majestatis reum et anathematis gladio feriendum.

Actum Parisius publice, IIII. .

Signum regis Phylipi.

Hugo frater regis. Balduinus, comes Flandriae. Richerus, Senonensis archiepiscopus. Gaufridus Paris(iac)us episcopus10. Guido, Anbianensis episcopus. Gaulterus, Meldensis episcopus. Hugo, Trecensis episcopus. Rogerus, Cathalaunensis episcopus. Agolandus, idem Ivo, Saxensis episcopus. Drogo, archidiaconus Parisiensis. Ivo, archidiaconus Parisiensis. Lando, precentor et archidiaconus Parisiensis. Gaufridus, canonicus Sancte Marie. Olricus capellanus. Balduinus, canonicus Sancte Marie. Milo, decanus Sancti Dyonisii de Carcere. Aengelardus, abbas ipsius loci. Gislebertus prior. Drogo presbiter. Drogo grammaticus. Dainbertus diaconus. Hyldricus canonicus. Arnulfus, Sancte Crucis Aurelianensis. Haymo, decanus Sancte Crucis Aurelianensis. Sanzo, sacrista Aurelianensis. Rainaldi, Sancti Martini thesaurarii Turonensis. Hugo comes Mellendis. Willelmus, comes Suessionensisc. Rainaldus, comes Curbuliensis. Ursio, vicecomes Meliduni. Guido de Monte Letheri74. Simon de Monte forti. Thetbaldus de Monte morenciaco64. Radulfus siniscalcus. Walerannus camerarius19. Baldricus constabularius. Engenulfus buticularius. Adam pincerna. Guido marescalcus. Euscelinus marescalcus. Drogo pincerna. Engelrannus, pedagogus regis. Petrus cancellarius. Eustachius capellanus, Gaufridus subcapellanus. Amalricus de Castello-forti. Fredericus de Curbuilo. Stephanus, prepositus Parisiensis154. Malbertus, prepositus Aurelianensis. Walterus, prepositus Pissiacensis. Willelmus de Gomethiaco. Hugo de Novo-Castello. Mainerus de Sparr(n)one43. Herveus de Marleio64. Warinus de Islo. Warnerus de Parisius134. Frotmondus, frater ejus.

Giraldus, Hostiensis episcopus, post subscripsi Rainbaldus, apostolice sedis legatus, similiterd.