De donatione mille et sexaginta arpentorum tam nemoris quam terræ a Johanne, comite Montisfortis.

  • B Copie. — Déclaration, fº 22 rº.
  • a Cartulaire de l’abbaye Notre-Dame des Vaux-de-Cernay, de l’ordre de Cîteaux, au diocèse de Paris, éd. Lucien Merlet et Auguste Moutié, Paris, 1857-1858.
D'après a.

Omnibus præsentes literas inspecturis, Johannes, comes Montisfortis, salutem in Domino : Noverint universi quod, ob remedium animæ meæ et prædecessorum meorum, de assensu et voluntate Johannæ, uxoris meæ, dedi et concessi, ex nunc et in perpetuum, in puram elemosinam, viris abbati et conventui Vallium Sarnaii et eorum monasterio, mille et sexaginta arpenta tam nemoris quam terræ1 ; videlicet trecenta arpenta nemoris in Folioso et deffensis meis Acquilinæ, et ducenta arpenta nemoris in Fontis guttulis2, et residuum, videlicet alia quingenta et sexaginta arpenta terræ, sita sunt juxta nemora nominata, quæ converti poterunt ad nemus vel ad usus necessarios ; et etiam dedi eis alia trecenta arpenta terræ, sita in uno tenenti, contigua ex una parte terris dictorum monachorum granchiæ Sancti Benedicti, et ex alia terris Veteris-Ecclesiæ, et ex alia cheminio Carnotensi3, ab eisdem abbate et conventu et eorum monasterio ex nunc in perpetuo tenenda, cum omni jure, dominio et omni justitia quæ in præmissis habebam, et possidenda libere et quiete, in manu mortua, absque aliquo onere censuali, coustuma, servicio et redibitione. Et quia in dicto nemore Acquilinæ habeo, et mihidecet et non alteri, omne jus forefacti, volo et concedo quod præfati monachi, pro portione sua, videlicet in trecentis arpentis nemoris Folosii supradicti, habeant sicut et ego omne jus forefacti. Et poterunt capere forefacta sua inter metas suas et sequi forefactum suum, et capere usque ad rivum de Droue, et usque ad cheminium Perratum ; et similiter in nemore suo de Polliampont, et in nemore suo quod dicitur le Fay de Planeto poterunt capere forefacta et sequi et capere per totam terram meam. Et quia nullus potest venari in toto nemore de Acquilina neque in circumvicinis nemoribus, tamen ex speciali et mera gratia volo et concedo quod prædicti religiosi vel aliqui pro ipsis, in prædictis nemoribus et in omnibus aliis terris, sic a me vel a prædecessoribus meis eisdem monachis datis et collatis, possint venari ad omnes bestias et facere magnas hagas, et sequi venationem et canes suos per totam terram meam1 ; ita quod venatores, canes et eorum servitores non possint arrestari, compelli nec cogi aliquo modo, coram gruerio Acquilinæ, neque coram aliquo judice mihi subdito, ratione omnium præmissorum. Et quantum ad hæc omnia præmissa inviolabiliter observanda, me et hæredes meos obligo et relinquo in posterum obligatos. In cujus rei testimonium, præsentes literas dignum duxi sigilli mei munimine roborari. Actum .