Carta Guillelmi de Carnoto, de donationibus Theobaldi de Piatovillari.
A Original en parchemin. — Inv., p. 14, l. 4, nº 9.
a Cartulaire de l’abbaye Notre-Dame des Vaux-de-Cernay, de
l’ordre de Cîteaux, au diocèse de Paris, éd. Lucien Merlet et Auguste
Moutié, Paris, 1857-1858.
D'après a.
Universis presentes litteras inspecturis, ego
Guillelmus de Carnoto, miles, et dominus de
Vere, salutem :
Notum sit universis presentes litteras inspecturis, quod Theobaldus de Piatovillari, miles,
vendidit et nomine venditionis concessit, ad usus et consuetudines carnotenses,
religiosis viris abbati et conventui de Vallibus Sarneii
quandam peciam terre, continentem quatuor sextaria seminis sitam apud
Bercherias, contiguam terre Gaufridi, dicti
Daval, ex una parte,
et domui Stephani, dicti Flouri, ex altera ; quandam peciam terre tria sextaria
seminis continentem sitam, ut dicitur, apud crucem que vulgaliter dicitur
Crux Sancti Germani, contiguam camino
Drocensi, ex una parte, et terre
Christiani, dicti Benedicti, ex altera ; quandam aliam
peciam terre, continentem dimidium modium terre seminis capientis, sitam apud
Harevillam, contiguam terre defuncti Georgii,
dicti Maillart, ex una
parte, et terre Guarini, dicti de Magno-Campo, ex altera ;
octo solidos carnotenses censuales cum quadam gaulina solventi cum
predicto censu ; quos octo solidos censuales cum gaulina predicta
idem Theobaldus habebat et percipiebat nomine redditus,
annis singulis, in crastino festi Omnium Sanctorum, super
herbergamento Gaufridi, dicti Parvi, sito apud
Bercherias ; et ecciam omne feodum quod quedam mulier,
que dicitur vulgaliter damme Minout de
Fourneaus, tenet et possidet ab eodem
Theobaldo tanquam feodum ; et quicquid idem
Theobaldus habebat vel habere poterat, ex quocumque jure
seu causa, in rebus venditis antedictis.
Que omnia vendita et singula movent ex hereditate et dominio
Theobaldi supradicti.
Preterea idem Theobaldus confessus fuit, coram me
Guillelmo de Carnoto, milite, se dedisse et nomine
collationis concessisse, in puram et perpetuam elemosinam, eisdem religiosis
viris abbati et conventui de Vallibus Sarneii unam
minatam avene et quinque denarios super herbergamentum
Droconis, dicti Sutoris ; super herbergamentum
Droci, dicti Voisin,
duodecim denarios ; super herbergamentum
Bone-Mulieris, unam pictavinam ; super herbergamentum
Symonis, dicti Hermant,
unam pictavinam ; super herbergamentum Stephani, dicti Gace, unum obolum ; super
herbergamentum Houdini, carnificis,
unum denarium1 ; et etiam quicquid idem Theobaldus
juris habebat vel habere poterat in rebus elemosignatis predictis : quam minam
avene et quam summam pecunie, prout divise sunt, idem
Theobaldus habebat et percipiebat, annis singulis, nomine
redditus, super herbergamentis predictis, in festo beati
Remigii.
Que etiam res elemosinate et singule movent ex feodo meo.
Et quibus venditionibus et elemosignationibus de predictis omnibus et singulis
rebus factis, ut dictum est, ego Guillelmus de
Carnoto, miles, predictus eas venditiones et
elemosignationes ab eodem Theobaldo factas, ut dictum est,
volo, concedo, laudo et approbo, tanquam dominus ex predictis rebus
feodalis.
Item volo et concedo quod predicti religiosi viri abbas et conventus de
Vallibus Sarneii predictas res sibi venditas et
elemosignatas a dicto Theobaldo, omnes et singulas,
moventes ex feodo nostro, ut dictum est, ex nunc in manu mortua teneant et
possideant in futurum.
Et insuper ego predictus Guillelmus de
Carnoto, miles, promitto bona fide quod ego res venditas et
elemosignatas, ut dictum est, in manu mortua eisdem religiosis viris abbati et
conventui de Vallibus Sarneii, garandizabo et deffendam
contra Guarinum de Bercheriis et ejus heredes seu
successores : volens et concedens ego predictus Guillelmus
quod si contingeret, aliquo casu contingente, aliquem seu aliquos contra venire
ita quod non possim eisdem religiosis viris abbati et conventui de
Vallibus Sarneii dictas res venditas et elemosignatas
in manu mortua garandizare et defendere, quod ego pecuniam michi vel mandato meo
ab dictis religiosis viris abbate et conventui, ut dictum est, solutam, sine
diminucione aliqua, solvere et reddere tenear ; tali modo quod, soluta eisdem
religiosis viris pecunia, illud feodum ad me, tanquam ad dominum, ex nunc possit
et valeat omnino reddi seu reverti.
Et quantum ad hoc obligo me et heredes meos universales et singulos.
In cujus rei testimonium, presentes litteras dictis abbati et conventui sigillo
meo contuli sigillatas.
Datum anno Domini millesimo ducentesimo Lº quinto, mense
decembri.