Ego Balduinus de Corbolio, miles, universis presentes litteras inspecturis, notum fieri volo quod cum verteretur contentio inter viros religiosos, abbatem et conventum Vallium Sarnaii ex una parte, et dominos de Ulmeto et homines ejusdem ville ex altera, super querelis inferius annotatis, super eo videlicet quod abbas et conventus predicti dicebant quod hospites sui de Chupineria debebant habere pasturam animalibus suis in communi pasticio de Ulmeto, quod est ex opposito dicte Chupinerie ; dicebant etiam quod habere debebant viam suam per dictum pasticium ad extrahendas motas suas de maresco suo : et super tribus maiis quos dicti homines de Ulmeto dicebant se habere in nemore monachorum, quod est juxta grangiam de Boillonello : super eo etiam quod dicti homines de Ulmeto dicebant se habere pasturam animalibus suis in pratis monachorum que sunt ante domum de Rossiaco post primum fenum. Tandem ad instantiam nostram, de cujus feodo movent predicta, et nobilium virorum atque sapientium consilio, dicta contentio pacificata est in hune modum : videlicet quod abbas et conventus predicti et hospites sui de Chupineria quittaverunt hominibus de Ulmeto pasturam et viam quas dicebant se habere in pasticio predicto, ita quod homines de Ulmeto debent claudere pasticium illud muro. Si vero pro defectu clausure aliquod animal dictorum monachorum vel hospitum suorum intraverit dictum pasticium, poterunt illud animal eicere, ita quod non ledetur, nec pro eo exigetur emenda. Si quis vero de hospitibus monachorum vel de eorum familia inventus fuerit murum diruere vel etiam de parte alia aliquod animal in pasticium intromittere, dampnum restituet et quinque solidos dabit pro emenda. Quod si anser vel aliqua avis monachorum vel hospitum suorum in pasticium volaverit, poterit eici sine lesura et emenda. Dicti vero domini et homines de Ulmeto quittaverunt monachis supradictis duos maios, quos dicebant se habere in nemore monachorum juxta grangiam de Boillonnello, ita quod semel in anno, prima videlicet dominica maii ire poterunt ad maium in nemore supradicto ; ita tamen quod non deferent nisi mortuum nemus sine fasciculis et sine ligaturis, nec secabunt nec deferent nisi secundum rationem maii. Quod si predicta die dominica dicti homines ad maium in dicto nemore non ierint, alia die in toto anno illo ire non poterunt. Si quis vero inventus fuerit vivum nemus secare vel etiam de mortuo ultra rationem maii secare vel deferre, dampnum restituet et quinque solidos dabit pro emenda. Quitaverunt etiam dicti domini et homines de Ulmeto monachis supradictis pasturam quam dicebant se habere in pratis ipsorum, ita quod in predictis pratis de cetero nichil poterunt reclamare. Hec omnia ego Balduinus, tanquam dominus feodi, ad peticionem partium, utrique parti teneor garantizare. In cujus rei testimonium et perpetuam firmitatem, presentes litteras sigilli mei munimine roboravi. Actum anno Domini Mº CCº tricesimo secundo, mense octobri. Huic compositioni interfuerunt : Ricardus, abbas ; Petrus de Buxeria ; Johannes Anglicus ; Crispinus Michael de Nealpha ; Guillelmus de Casteneio, monachi Vallium Sarnaii ; Milo, frater meus ; dominus Ferricus Briart ; Guido Briart ; Thomas de Sancto Verano, Thomas de Vinolio, Guillelmus de Liciis, Petrus de Trossuel, milites ; Raginaldus de Plesseio ; Petrus li Sesnes ; Gillebertus de Chancuelle ; Bartholomeus de Corbolio ; Terricus, major de Manessiaco, et multi alii.