" Compositio de nemore de Bollonnel. "

  • A Original en parchemin scellé1. — Inv., p. 121, l. 1, nº 9.
  • a Cartulaire de l’abbaye Notre-Dame des Vaux-de-Cernay, de l’ordre de Cîteaux, au diocèse de Paris, éd. Lucien Merlet et Auguste Moutié, Paris, 1857-1858.
D'après a.

Universis presentes litteras inspecturis, Johannes, miles, dominus de Urmeyo, salutem in Domino : Noveritis quod cum antecessores nostri de Urmeyo, in puram et perpetuam elemosinam, contulissent religiosis viris abbati et conventui Vallium Sarnaii quoddam nemus situm juxta granchiam eorumdem religiosorum que vocatur Boullonnel1 ; in quo nemore homines de villa Urmeii seu universitas dicte ville dicebant se habere, causa ludi et recreationis, quolibet, mayma una vice sive hoc quod possent facere facisculos, incidere vel ligare, et si aliter dicto nemore uterentur dicti homines sive universitas dicte ville certam penam, tociens quociens aliter uterentur, solverent religiosis predictis, prout in litteris super hoc confectis plenius continetur ; cumque inter dictos religiosos, ex una parte, et dictos homines sive universitatem dicte ville contencio verteretur, super eo videlicet quod dicti religiosi dicebant dictos homines seu universitatem dicte ville, per abusum, jus, si quid habebant in dicto nemore, amisisse, et nichilominus dictos homines seu universitatem dicte ville teneri ad penam solvendam religiosis predictis, contentam in litteris super hoc confectis de quibus superius fecimus mencionem, tandem predicti religiosi et predicti homines seu universitas dicte ville, bonorum freti consilio, a dictis religiosis, ex una parte, et a dictis hominibus sive universitate predicte ville, ex altera, in dominum Johannem, rectorem et curatum ecclesie de Urmeyo et in fratrem Girardum, magistrum de Roissiaco, conversum Vallium Sarnaii, super predictis contencionibus, ad penam centum librarum parisiensium, tanquam in arbitros, compromissum extitit et per fidem. Qui arbitri, de prudentum usi consilio, pronunciaverunt dictos religiosos debere dare centum solidos parisienses dictis hominibus sive universitati dicte ville, convertendos tamen in usum ecclesie sue et augmentum ; et quod dicti homines sive universitas dicte ville quitarent dictum nemus ab omni mayma quod dicebant se habere in predicto nemore, causa ludi et recreationis. Quod arbitrium predicti homines sive universitas dicte ville unanimiter laudaverunt, quitantes penitus coram nobis dictum mayma. Et voluerunt dicti homines seu universitas dicte ville et etiam consenserunt, per fidem et sub pena predicta, quod si ipsos, aliquo casu contingente, contingeret capere, incidere vel ligare mayma amodo de dicto nemore, ipsos deberemus et possemus, tamquam malefactores et extraneos, ad requisitionem dictorum religiosorum, capere et punire, et ipsos per captionem bonorum suorum compellere ad reddendam dictis religiosis penam superius nominatam ; et quantum ad omnia singula et premissa tenenda firmiter et fideliter observanda predicti homines sive universitas dicte ville se et heredes suos obligarunt et in futurum relinquerunt obligatos. In cujus rei memoriam et testimonium, ad requisitionem dictarum partium, sigillum nostrum, una cum sigillo domini Johannis, curati ecclesie de Urmeyo, dicte contentionis arbitri, presentibus litteris apposuimus. .