[25] ‘Interea bone memorie regina Chrotildis uxor Chlodovei quondam magni regis, piis dum advixit intenta operibus, apud urbem posita Turonicam, migravit ad Dominum, plena dierum. Cujus corpus a filiis ipsius Childeberto ac Chlotario regibus cum magno psallentium choro exinde sublatum, Parisiusque delatum, in secretarioa sacraria Aimoin basilice Sancti Petri juxta latus viri sui est sepultum. In eadem etiam orationis domo beata Genovefa humata quiescit’1 : Gregorius Turonensis, Historiae, IV, 1, p. 135 : Fredegarius, Chronicae, III, 46, p. 106.

Tunc temporis beatissimus Germanus Theodeberto Austrasiorum regi pro villis Augustidunensis ecclesie Cabillone occurrit. Memorque sancti Simphoriani, (30vb) in ingressu palatii ita spiritu Dei in se redundante pie locutus est, ut ante rex annueret, quam verba petitor explicaret. Cui et ore prophetico, finem dixit de transitu.

Obiit Theodebertus rex Austrasorium qui regnavit XIII annis, cui successit Theodebaldus.

Nam paucis interim diebus dum Remis remearet rex, ‘extrema forte febre valida vexatus, defecit anno regni sui XIII^mo ’2 : Fredegarius, Chronicae, III, 45, p. 106, quasi sancti viri sermo dictus fuisset ab angelo. Hic exorante ‘Desiderato Viridunensi episcopo, civibus ejusdem urbis octo milia solidorum qui annuatim exinde ejus inferebantur thesauris, largissima benignitate, ad restaurationem concessit civitatis’3 : Fredegarius, Chronicae, III, 45, p. 106. Fuit idem rex egregie moratus eloquioque affabilis. Qui beatissimum Maurum in quadam parte regni ipsius, in Andegavensi videlicet pago, monasterium construentem, quod Glannafolium antiquitus dictum est, mirifice coluit, prediaque ingentia cum aliis regie munificentie donis per semetipsum ad eundem accedendo locum benignissime contribuit. Successitque ei Theodebaldus filius ejus, vir quidem Deo deditus et servos ejus unice diligens, sed in suos crudelis. ‘Cujus tempore stella exadverso veniens in lunam ingressa est. Tunc quoque uve in arbore, que sambuccus dicitur, nate sunt ; et flores ipsarum arborum, que nigra proferre solent grana, botros protulerunt’4 : Gregorius Turonensis, Historiae, IV, 9, p. 141 : Fredegarius, Chronicae, 49, p. 106. “Gravis eo tempore ac solito asperior hiemps facta est, ita ut torrentes congelati pervium super se populis iter preberent. Aves quoque rigore astricte vel fame, absque ullo hominum dolo, inmerse nivibus capiebantur”5 = Gregorius Turonensis, Historiae, III, 37, p. 132. [f31] (31a) ‘Hic accepit uxorem filiam Watonis regis Langobardorum, Walderadam nomine, sue sororem noverce’6 : Fredegarius, Chronicae, III, 49. ‘Qui cum per octo annorum curricula strenue susceptum gubernasset regnum, vita decedens, principatum gentis quam regebat cum thesauris Clothario dereliquid habendum’7 : Gregorius Turonensis, Historiae, IV, 9, p. 141.b Obiit Thodebaldus rex qui regnavit septem annis P en manchette

‘Huic vero Clothario fuerunt virilis sexus filii ex diversis conjugibus orti numero septem et una femina, scilicetc De Ingunde quidem Aimoin Guntharius, Childebertus, Cherebertus, Guntrannus, Sigebertus et Clotsinda filia. De Caragunde vero, sorore Ingundis, habuit Chilpericum. Amore denique Ingundis ductus, Charagundem ejus germanam sibi in matrimonium copulaverat. De Gunsinde autem genuit Chramnum’8 : Liber Historiae Francorum, 27, p. 285-286 : Gregorius Turonensis, Historiae, IV, 3, p. 136.