[40] ‘Tunc quoque Rodinus dux mortuus est, verus elemosinarius, bonitatis plenus, juste se in cunctis agens ac pauperes Christi diligens. Hic, dum una dieruma dierum cum R, P mortuum sepelire vellet, propriis precepit pueris monumentum quoddam aperire, ut in eo defunctum poneret. Quod dum illib illi cum Aimoin maturato implessent, invenerunt immensi ponderis thesaurum solidorumque non contempnendum numerum. Elevatumque a terra, detulerunt ante domini sui presentiam ; ille vero donum celeste intelligens, pauperibus cuncta, ut consueverat, [largitus]c largitus Aimoin , talentum sibi creditum ei a quo acceperat duplicatum per manus retransmisit egenorum. Multa autem signa et prodigia eo anno in celo suntd sunt P add. interl., même main visa’1 : Fredegarius, Chronicae, III, 88.