" Littera Roberti, comitis Drocarum et Montisfortis, de terra de Poliempont, et quomodo habemus jus forefacti in nemoribus de Poliempont, de Planeto et de Follosio, et possumus sequi forefactum per totam terram domini comitis et eciam venari. "
- A Original en parchemin. — Inv., p. 28, l. X.
- a Cartulaire de l’abbaye Notre-Dame des Vaux-de-Cernay, de l’ordre de Cîteaux, au diocèse de Paris, éd. Lucien Merlet et Auguste Moutié, Paris, 1857-1858.
Universis presentes litteras inspecturis, Robertus, comes Drocarum et
Montisfortis, et Beatrix, ejus uxor, salutem in
Domino :
Noverint universi quod inter nos et ecclesiam et monachos de Sarnaio extitit
controversia super eo quod dicebamus ad nos spectare dominium et omnem
justiciam, altam et bassam, in burgo, hospitibus, terris et nemoribus de
Poliempont, sitis
in parrochia de Condeio, continentibus in terra et nemore
circiter ducenta et LXX arpenta, contigua, ex una parte,
cuidam rivulo decurrenti infra rivulum de Condeio, et ex
alia parte, contigua dicto rivulo de Condeio, et ex alia,
chemino tendenti de Condeio ad viam
Montisfortis et a predicta via
Montisfortis, prout methe ostendunt, usque ad prefatum
rivulum decurrentem infra dictum rivulum de Condeio : que
omnia spectant, sunt et pertinent predicte ecclesie.
Tandem vero, de bonorum virorum consilio, sepedictam ecclesiam et monachos de
Sarnaio quittavi quittosque clamavimus et clamamus ; et super his bonam pacem
ecclesie et monachis observaturos fide bona promittimus.
Et cum hoc etiam eidem ecclesie dedimus et monachis ibidem Deo servientibus, ut possint habere et ponere in foresta nostra de
Acquilina, libere et quiete, sine forestagio vel alia
aliqua redibentia, sexaginta boves, quolibet , in omnibus locis dicte
Acquiline, ubi nullus potest habere nec ponere animalia
sine forestagio.
Et eciam confirmamus et concedimus usuarium quadraginta porcorum in
deffensis nostris, sicut felicis recordationis karissima
Amicia, comitissa Leecestrie, et
domina Montisfortis, per litteras suas
concessit1.
Sciendum autem quod predicta ecclesia et monachi ejusdem loci
in deffensu suo quod dicitur le
Fay de Planeto, et in dicto
nemore de Poliempont et
etiam in Follosio suo juxta abbatiam, habent omne jus
forefacti et possunt capere forefacta sua infra methas suas et sequi forefactum
suum et capere per totam terram nostram.
Et quia nullus potest venari in toto nemore de Acquilina
neque in circumvicinis nemoribus1, tamen ex speciali gratia volumus et concedimus quod prefati
monachi vel aliqui pro ipsis, in predictis nemoribus et in omnibus aliis terris
sic a nobis vel a predecessoribus nostris eisdem monachis datis et collatis,
possint venari ad omnes bestias et facere magnas hayas et sequi venacionem et
canes suos per totam terram nostram, ita quod venator, canes et eorum servitores
non possint arrestari, cogi nec compelli aliquo modo coram gruerio
Aquiline neque coram alio judice nobis subdito, ratione
omnium premissorum.
Volentes et concedentes quod prefati monachi omnia supradicta, prout superius
sunt expressa, et eciam omnia alia quecumque acquisierunt in omni terra nostra
seu in feodis et retrofeodis nostris, ubicumque existant, tam in domibus,
terris, pratis, nemoribus seu quibuscumque aliis rebus, usque ad presens tempus
teneant in manu mortua im perpetuum, cum omni jure, dominio et justicia, alta et
bassa, que in omnibus premissis habebamus vel habere poteramus, quocumque modo
seu quacumque ratione.
Et hec omnia predicta dedimus et concessimus, pro salute animarum nostrarum et
antecessorum nostrorum.
Et quantum ad premissa firmiter observanda nos et heredes nostros obligamus et
relinquimus in posterum obligatos.
In cujus rei testimonium et munimen, sepedicte ecclesie et prefatis monachis
presentes litteras dedimus sigillorum nostrorum munimine roboratas.