[24] ‘Quidam potentissimus procerum Chilperici, Guntrannus Boso uno nomine sic dictus, relictis in ecclesia sancti Hylarii filiabus suis, ad Childebertum transiit. Anno vero tercio regni Childeberti junioris, qui erat Chilperici et Guntranni septimus decimus, Guntrannus Boso filias suas a Pictavis auferre volens, Dracolenum quendam, [f42] (42va) sibi infestissimum seque persequentem, ut a se averteretur, precibus ac muneribus flectere nitebatur. Dracolenus, ut erat mente elatus, superbe respondit, asserens se funiculum quo alios deceptos perdere solebat, paratum habere ut eo Guntrannum involveret. Non tulit Guntrannus superba jactantem, sed, manus elevans in celum, prodigia facientem invocavit Dominum et ut sui per intercessionem beati misereretur Martini oravit. Congressus contra adversarium, fauces contumatie verba profantesa profanes P conto transfodit, elevatumque ex sella equitatoria, dejecit exanimemb exanimen R, P ad terram. Hoc eventu felici usus, translatas a Pictavorum urbe filias deduxit quo voluit’1 : Gregorius Turonensis, Historiae, V, 24-25 : Fredegarius, Chronicae, III, 80.