[53] ‘Porro Etherius Lexovie episcopus clericum quendam, propter puellam quandam quam seduxerat, morti destinatum, viginti redemit aureis. Cui profitenti se doctorem fore litterarum, scolam committit. Sed cum a parentibus puerorum quos docebat sepe ad convivium vocaretur, unius matrem concupivit. Quod cum illa casta viro indicasset suo, et ille clericum ad supplicium quereret, iterum a pontifice liberatus, pristino restituitur honori. Hic itaque miser tantorum oblitus beneficiorum, dum una dierum pontifex ad agricultores exercitandi gratia exisset, cum securi eum pone sequebatur. Conversus sacerdos et videns eum :
1 : , Historiae, VI, 36.« Ut quid, ait, me cum hac persequerisa prosequeris P dolabra ? »
Tunc ille, ejus provolutus pedibus, veniam petiit, dicens : « Indulge, pater sancte, reo facinus confitenti. Ab archidia[co]no namque ut talia auderem impulsus, [ter jam elevatis ad te percutiendum manibus, subita tegebar caligine calidoque arripiebar tremore. At ubi deposueram manus]b P, R Omis , confestim et visus et vigorc rigor R, P redibat pristinus »
. Quod ubi antistes audivit, Deo gratias agens illum hec tacere jussit seque ad domum contulit. Verum archidiaconus perpendens per alium se non posse episcopo nocere, per se ipsum calumpniam fingit, asserens se vidisse mulierem a cubiculo pontificis egredientem. Statimque cum jam dicto clerico irruens, episcopum vinciri imperat. Alli (52b) gatur pontifex ejus manibus, de cujusd quibus R, P sepe brachiis vincla dejecerat, atque ab eo mancipatur custodi e, quem sepius cenoso eduxerat de carcer e. Interea cernens episcopus humanum sibi deesse auxilium, precibus auxiliumf opem Aimoin implorabat divinum. Itaque divinitus solutis vinculis custodibusque sopitis, fugiens de custodia ad regem transiit Guntrannum. Tandem adversarii, inventa occasione, regi Chilperico suggesserunt illum proditorem regni fore. Verum populus, pro pastore mestus, direxit qui regem pro reducendo eo exorarent. Chilpericus ergo misit ad fratrem ut pontificem ad suam dimitteret urbem, dicens se nil offense in ipso repperisse. Guntrannus autem multas episcopo tribuens pecunias, ad propria eum remisit, datis ad antistites regni sui epistulis ut illum muneribus honorarent. Qui iter faciens tanta a fidelibus suscepit [munera]g R, P Omis quanta vix civitati inferre sue quivit’