[9] Hujus temporibus, Cassiodorus tam in saeculari quam divina scientia, Dyonisius abba in paschalis calculi argumentatione miranda, Priscianus Cesariensis in arte grammatica, Arator in exarandis apostolorum Actibus arte metrica claruerunt. Benedictus quoque in celesti disciplina placidius ceteris effulsit’1 : Paulus Diaconus, Historia Langobardorum, I, 25-26, p. 63-64. Beatissimus quoque Germanus, presul Parisiace urbis, ad sancta loca Iherosolimis pergens indeque rediens, prefatum p[ri]ncipem adiit, a quo et honorifice est susceptus. Cumque eum plurimis vellet honorare muneribus, vir Deia Dei R ; Deo P plenus, auri argentique spernensb sper P munera, ab eo reliquias tantummodo sanctorum expetiit. Cujus devotioni prefatus congaudens princeps de Domini nostri Ihesu Christi corona spinea simulque reliquias Innocentum unaque brachium sancti Georgii martyris pro magno munere contulit. Que vir Dei gratanter suscipiens ad propria rediit et predicta sanctorum pignora in ecclesia Sancte Crucis Sanctique Vincentii condidit. Hec nos studium boni principis, vel eorum qui ejus fuere temporibus, dicere paucis coegerunt ; nunc Narsetis acta succincte perstringa (37vb) mus, ut postmodum continuo inchoate percurrat hystorie ordo.