École des chartes » ELEC » Cartulaires d'Île-de-France » Saint Gondon » Cartulaire » à Saint-Gondon. Après 1100

La même Tesceline, après la mort du susdit Foulque, veut aller à Jérusalem, pour l'amour de celui qui y vécut, mourut et ressuscita afin de sauver tous les hommes. Avant son départ, elle institua Dieu son héritier ; et elle donna notamment aux moines de Saint-Gondon, pour être associée à leurs prières, sa part dans les combres qu'ils possédaient en la rivière de Quiaulne.

  • A Pancarte originale, n° 12.
  • a Cartulaire du prieuré bénédictin de Saint-Gondon-sur-Loire, éd. Paul Marchegay, Les Roches-Baritaud, 1879.
D'après a.

Opitulari cupientes memoriæ hominum, quam sepius oblivio fragilitatis occupat, descriptione clarificamus ea que nequeunt retineri memoria, per succedentia temporum.

Ideoque presentibus et futuris notificamus quod Tescelina, uxor Fulconis filii Gandeberti, post mortem viri sui, qui monachus fuit, voluit ire Jerosolimam, pro illius amore qui fuerat ibi vivus et mortuus et resuscitatus, pro salute omnium. Antequam autem pergeret, fecit heredem Deum, cui omnia sunt, et sanctam ecclesiam ex hoc quod voluit. Dedit enim Deo et sanctæ Mariæ et sancto Florentio ac sancto Gundulfo et monachis Sancti Florentii partem quam tenebat in cumbris monachorum in Cogna fluvio sitis, accipiens ab eis orationum beneficia. Et ex hoc posuit super altare sanctæ Mariæ donum ; testesque sunt hi, monachi : Galo tunc temporis prior, Girardus Nutritus, Girardus alius, Rainaldus, Guillelmus presbyter ; ex laicis : Rodulfus de Sancto Gundulfo, Rainardus filius Stephani, Rainardus filius Hugonis, Rotbertus frater Johannis Meschini, postea monachus.