« De quitatione consuetudinum de Masengeio et de anniversario comitis Vindocinensis. »
- B Bibl. nat. de France, carton 28: Livre des Privilèges, p. 136; et carton 28 bis, fol. 62 v°.
 
- a Guérard, Cart. de Saint-Père, prolég., p. CXXXII.
 - b Cartulaire de Notre-Dame de Chartres, éd. Eugène de Lépinois et Lucien Merlet, Chartres, 1862.
 
                « Ego Johannes1, comes Vindocinensis,
                  universis tam presentibus quam futuris notum facio quod, cum inter predecessores
                  meos comites Vindocinenses, ex una parte, et Capitulum
                    Carnotense et specialiter prepositos de
                    Masengeio, ex alia, super majore justicia de
                    Masengeio, videlicet : homicidio, furto, duello et raptu,
                  diu habita fuisset contentio, ego tandem, mihi jure Capituli declarato, pro anime
                  mee et antecessorum meorum remedio, si quid juris habebam in rebus predictis, aut
                  aliis apud Masengeium, aut in territorio ei adjacente, de
                  assensu Marie2, uxoris mee, sororis comitis
                    Sancti-Pauli, illud penitus bona fide in perpetuum
                  quitavi Capitulo Carnotensi, et titulo elemosine illud
                  super altare beate Marie optuli in ecclesia
                    Carnotensi, ibidem astante et assensum prebente domino et
                    patre meo Raginaldo, episcopo
                      Carnotensi, et multis aliis ejusdem ecclesie
                  canonicis et personis ; ita etiam quod eundem episcopum, cujus hominem me esse
                  confiteor feodalem, plegium constitui erga Capitulum supradictum de illo facto meo
                  inviolabiliter observando.
                Pro hujus siquidem quitationis remedio, dicti canonici
                    Carnotenses anniversarium meum et patris mei in ecclesia
                  Carnotensi annuatim tenentur celebrare.
                Ego autem in Masengeio et toto territorio appendente aut
                  in hominibus, tantummodo hec retinui, scilicet : quod homines de
                    Masengeio, pro necessitate mea, castro meo
                    Vindocino reddent custodiam, et si tandem in expeditionem
                  fecerim iter per villam de Masengeio personaliter, propriam
                  personam meam sequentur, ita etiam quod eodem die quo moti fuerint poterunt ad
                  propria remeare, et costumam communem eorumdem hominum de
                    Masengeio [reddent] quam antea semper pacifice reddere
                  consueverunt.
                Hujus rei testes sunt : Philippus,
                    celarius Sancti-Mauricii Turonensis ; Odo, canonicus ejusdem ecclesie ; Willelmus, capellanus episcopi
                      Carnotensis et canonicus
                    Carnotensis ; Willelmus de
                      Capella, canonicus Carnotensis ; magister Stephanus, presbyter de
                      Vi ; magister Johannes
                    Cerarii ; Petrus de Saluce ; Nicholaus
                    Cardinalis ; Radulfus,
                    magister Leprosorum Vindocinesium ;
                    Gaufridus Rousel ; Willelmus de
                    Corseraut ; Gaufridus de Cremise, milites ; et
                    magister Robinus viarius.
                Ut hoc autem factum meum perpetuam firmitatem obtineat, presentem paginam sigilli
                  mei robore roboravi.
                Actum publice apud Vindocinum, 


