« Universis presentes litteras inspecturis, Petrus, divina miseratione, Carnotensis episcopus, et prior Sancti-Martini-in-Valle Carnotensi, salutem in Domino. Noverint universi quod, cum inter nos verteretur contentio super eo videlicet quod nos prefatus episcopus dicebamus dictum priorem et conventum Sancti-Martini predicti, nomine dicti prioratus, teneri episcopis Carnotensibus qui pro tempore fuerint, in primo adventu suo, post consecrationem suam, ad prioratum Sancti-Martini predictum, in vigilia videlicet sue prime receptionis in ecclesia Carnotensi, una cum secum ibi venientibus canonicis, baronibus, et nobilibus qui sollempni deportationi Carnotensium episcoporum suum obsequium parare tenentur et aliis quibuslibet personis, occasione dictorum episcoporum, tunc ad dictum locum accedentibus, prestare procurationem et expensas, quam recipere prefati episcopi a tempore cujus memoria non extat, una cum predictis personis ad dictum locum secum accedentibus, consueverunt. Quare nos, predictus episcopus, petebamus a predictis priore et conventu plenam satisfactionem nobis fieri de expensis quas feceramus in dicto prioratu Sancti-Martini in vigilia scilicet nostre prime receptionis in ecclesia Carnotensi1, cum iidem prior et conventus nos et nobiscum accedentes tunc procurare et expensas quas in eodem prioratu faceremus solvere recusassent nobis : predicto priore et conventu econtra multis rationibus asserentibus, et maxime dicentibus ultra quinquaginta libras turonenses ad dictam procurationem et expensas predictum prioratum et conventum minime teneri, taxatione tali ex indulgentia sedis apostolice nobis concessa : et nobis, predicto episcopo, dicentibus indulgentiam predictam, si qua fuit, ex ejusdem sedis provisione revocatam extitisse, et asserentibus dictam procurationem nobis aliisque episcopis Carnotensibus, qui fuerint pro tempore, prestari debere, cum iidem prior et conventus et prioratus eorum ab alia procuratione annua Carnotensibus episcopis exhibenda penitus sint immunes, quanquam priores prioratuum ejusdem ordinis, Carnotensis dyocesis, procurationem Carnotensi episcopo exhibeant annuatim ; gravibus autem super predictis inter nos contentionibus subortis, tandem, de bonorum consilio, inter nos compromissum extitit de omnibus premissis, et ad ipsa pertinentibus, alte et basse, in Reverendum Patrem S[imonem], Dei gracia, episcopum Macloviensem2, ratum et gratum habituri quicquid predictus episcopus super predictis contentionibus, alte et basse, pro bono pacis, duxerit ordinandum3. Et debet proferre idem episcopus arbitrium suum sive ordinacionem infra Natalem Domini proximo venturum, nisi dictus terminus de consensu nostro fuerit prorogatus ; si autem infra dictum terminum predictum arbitrium sive ordinationem a dicto episcopo non proferri contingat, predicte partes erunt in eodem statu in quo erant tempore facti seu initi compromissi predicti, et omnia jura et privilegia sibi tunc competentia erunt. Dictum est etiam quod, antequam idem episcopus proferat arbitrium sive ordinationem super premissis, venerabiles viri decanus et Capitulum Carnotense et religiosi viri abbas et conventus Majoris-Monasterii Turonensis debent ratificare dictam compromissionem per suas patentes litteras4. In cujus rei testimonium, presentibus sigilla nostra duximus apponenda. Datum anno Domini MºCCºLXº quarto, mense septembri. »