De iiii^or arpentis et dimidio tam terre quam friche et alneti prope ortum nostrum tenendis in manu mortua.

Ego Johannes de Nantolio, miles1, notum facio universis presentes litteras inspecturis, quod ego, Margareta uxore mea, consentiente, volo et concedo expresse quod monasterium de Roscha, ordinis Sancti Victoris Parisiensis, dyocesis Parisiensis, habeat, teneat et possideat in perpetuum in manu mortua quatuor arpenta et dimidium tam terre quam friche et eciam alneti, sita subter stannum monasterii supradicti, contiguum terre de Pommeret2, in censiva mea3, honerata4 in novem solidis censualibus tantummodo, qui solvuntur michi et meis heredibus annuatim in festo beati Remigii ; que emerunt abbas et conventus predicti monasterii a Roberto de Granchia et ejus nepotibus5 ita tamen quod nisi in festo sancti Remigii michi et heredibus meis census predictus annis singulis persolvatur, quod ad predictam terram ego vel heredes possumus assignare libere pro defectu ; et tali pacto adjecto quod aliquis predicto piscare nequeat in ruissello per terram predictam decurrente, nisi de mea voluntate et assensu et heredum meorum, nec eisdem in aqueductu qui gallice dicitur Essivouer6 ; neque de coram bunda haiam seu sepem facere, seu filum ponere licebit. Et ego promitto bona fide quod contra concessionem predictam, per me, vel per alium, in futurum non veniam ullo jure ; immo predictam terram predicto monasterio in manu mortua quo ad me pertinet garantizabo et liberabo : heredes meos quantum ad hoc obligans et relinquens penitus obligatos, quitans nichilominus omne jus et dominium que in predictam terram habebam, excepto censu predicto. In cujus rei testimonium et munimen, presentes litteras eidem monasterio dedi sigilli mei munimine roboratas. Actum anno Domini Mº CCº quinquagesimo quinto, mense augusto.