Livre I

[1] Incipit lib. I. de Gestis Francorum.
[2] Francos a ferocitate vocatos.
[3]
[4] Primus rex Francorum Pharamundus fuit.
[5] .
[6] Obiit Clodio rex, regnavit annos X ; cui sucessit Meroveus.
[7] Obiit Meroveus ; cui successit Childericus filius eius.
[8] . Cumque ab ea rex hec accepisset responsa, immemor amicicie et beneficiorum ab ejus viro sibi collatorum, ipso superstite, utpote paganus, eam sibi in matrimonium adscivit. .
[9]
[10] , . : . . ? . Pre miserat sane puerum hec illis intimaturum, ut eum cum ceteris venientem caperent, et hec imperatori mandarent : . Illi monitis sibi utillissimis obsecundant ; circumventos senatores in vincula coiciunt. Qua re comperta, Cesar feritatem gentis veritus, ne quid in suos crudele agerent consulto precavit, et Theodericum salvum Gothis reddidit. Ita provido amici consilio ad presens de mortis est liberatus periculo. Cum vero Romam reversus esset, varios eum contigit bellorum habere successus. Nam et Avares sepe bello devicit victusque ab eis est. Quodam autem die supradictos hostes proelio superatos fugientesque totis cedens viis, haud procul ab amne cui Hister nomen est castra constituit. Et paucis suorum assumptis, speculatum hostes processit. Cum ecce quidam Avar Xerses nomine itidem temptoria Theoderici exploraturus singularis advenibat. Quem Theodericus solum adventare conspicatus, tres e suis dirigit qui eum captum ocius sibi presentarent. Quos Avar Xerses fugam fingens singillatim interemit. Alios quoque tres pari modo neci tradidit. Tunc Theodericus sociis reformidantibus eum aggreditur. Cum quo diu multumque decertans, tandem Xerses brachio vulneratus a Theoderico capitur, atque in castris Gothorum vinctus statuitur. Cujus virtutem supradictus princeps ammiratus, primum blandiciis dehinc minis, ad cohabitandum sibi cogere nitebatur. Sed dum cum nec terrore concuti nec promissis flecti posse conspexisset, multis affectum injuriis ad patriam redire permisit invitus ; ille vero natatu flumen Hystrum ingressus, retro respiciens ad Theodericum taliter infit : . His dictis, ripam quam reliquerat repetiit, et dicioni se Theoderici commisit. His prosperis successibus dum in Italia sepefatus polleret patricius, Constantinopolim apud imperatorem invidis detrahentium lacerabatur relationibus. Improborum etenim mentes hominum, aliorum incommodis sua volentes augmentare commoda, bonorum benefacta virorum contrariam moliuntur vertere in partem. Denique imperator delatorum versutis in errorem inductus insimulationibus, furensque animo quod Theodericus insidiator regni esse ferebatur, cum iterum ad se venire mandabat, habitoque cum senatoribus mortis ejus tractatu, jurisjurandi fide eos obligat, ne quis archani sui proditor existat. Theodericus autem legatione principis accepta, e vestigio ad Tholoneum cujus supra meminimus mittit puerum, ut sibi remandet utrum expediat imperatoris audire preceptum. Ille dum simulat se velle responsum non reddere, pueri qui missus fuerat instantia devictus , tandem Theoderici legato talia dat precepta : . . Omnibus ergo hoc sermone suspensis, hec ille dicere est orsus : .
[11] . Hec autem plenius in Gestis pontificalibus qui scire voluerit inveniet. .
[12]
[13] Quo ergo ordine ad matris ecclesie sinum ac catholice fidei pervenerit unitatem, paucis edicam. Duxit uxorem ex genere Burgundionum, Chrotildem nomine, christianam ab ipsis cunabulis infantie. Hec tali quadam ex causa ad noticiam ipsius regis pervenit.
[14]
[15]
[16]
[17] .
[18] . De hoc rege, Sigiberto scilicet, nil aliud in antiquis repperire potuimus hystoriis quam quod in vita sancti legitur Fursei, excepisse hospitio eundem virum Dei. . . Sed quia codex in quo hec digesta invenimus vitio scriptorum erat depravatus, ad liquidum investigare nequivimus cujus gentis rex fuerit vel que justa necis ejus causa extiterit, tantummodo narrat regnum ejus opesque a Chlodoveo pervasas.
[19] Gessit vero bellum Chlodoveus contra Gundebaldum regem Burgundionum exercitumque ad internecionem delevit. Causa autem hujus pugne fuit quia . Ob id rogatus a conjuge .
[20]
[22] .
[23]
[24]
[25]