[78] ‘Tricesimo vero sepe dicti principis anno fama per totos Francorum divulgavit fines tunicam Domini Nostri Jesu Christi, que ei in Passione sublata est et uni militum sorte tradita, juxta illud Prophete vaticinium quia super vestem meam miserunt sortem1Ps., 21, 19, inventam esse, profitente quodam Symone, Jacobo patre progenito. Qui per duas fere ebdomadas penis affectus, tandem professus est ipsam tunicam in civitate Zaphat procul a Jerosolimis in archa marmorea positam esse. Quam Gregorius Antiochenus et Thomas Jerosolimitanus, Johannes quoque Constantinopolitanus episcopus, cum aliis multis pontificibus, triduano completo jejunio, cum devotione maxima transtulerunt ac in loco quo crux dominica veneratur posuerunt, cum ipsa in qua prius fuerat marmorea archa’
2 : , Chronicae, IV, 11. Que tante levitatis, dum efferretur, fuisse visa est ut nullum onus portantes sentirent.
‘Eo anno luna obscurata est, et inter Francos ac Britannos super fluvium Wisnona bellum ortum’
3 : , Chronicae, IV, 11 ; ubi ‘Peppelenusa Beppelenus Aimoin dux Francorum factione Ebrecharii alterius ducis a Brittonibus jugulatur. Unde post Ebrecharius multam quam lex parentibus interfectib interfecti R ; interfecta P solvendam esse precepit, reddere coactus, ad inopie malum devolutus est’
4 : , Chronicae, IV, 12.