[90] ‘Beatus vero Echonius pontifex Mauriennensis corpus sancti Victoris, qui Salodoro una cum sancto Ursio passus fuerat, hoc modo invenit. Quadam nocte in sua civitate quiescentem revelatio divina per visum amonuit ut surgens quantotius ad ecclesiam quam Sedeleuba quondam Burgundionum regina in suburbano Genabensi construxit iret. Ibi in medio basilice esse designat locum quo corpus (65vb) sanctum foret humatum. Cumque episcopus Genabensem festinus adisset urbem, assu[m]ptis secum Rustico et Patricio antistitibus, triduano peracto jejunio, nocte sequenti eo loci quo gloriosi martiris quiescebant membra, lux celestis apparuit. Tunc hii tres domini sacerdotes, elevato quo tegebatur lapide, invenerunt sanctum in archa argentea jacentem. Cujus facies septempliciter quam cujuslibet viventis hominis divino irradiata resplendebat fulgore. Huic tam mirande egregii martiris inventioni interfuit Theodericus princeps, qui loco illi maximam portionem facultatis Warnicarii contulit, quam ille ut prefati sumus elemosinis delegaverat erogandam. Ad sepulchrum denique beatissimi Victoris, Christi potencia multa extunc miraculorum ostendit signa. Eo anno, Etherius Lingonensis archiepiscopus obiit, ordinatusque est Secundinus loco ipsius’1 : Fredegarius, Chronicae, IV, 22.

Anno VIII regni Theoderici, ex concubina nascitur ei alter filius, avum Childeb[er]tum nomine ferens. Sinodus etiam Cabilone collecta Desiderium Viennensem episcopum dejecit, eoque factione Brunechildis et Aridii Lugdunensis pontificis qui Secundino successerat in exilium acto, subrogatus est Domnulus in sacerdotali officio. Eo anno eclipsis solis facta est.