École des chartes » ELEC » Chroniques latines » Livre I » [14]
[f14]

[14] Iterato Chlodoveus eundem Aurelianum ad regem dirigit Gundebaldum, ut sponsam requirat suam, nuptiali federe sibi copulandam. Qui regem adiens Burgundionum, mandata ei depromit regis Francorum. Ille se nescire fatetur que ejus sit sponsa, nec se ulla posse dare responsa. « Sed tibi, inquit, cavendum, ne publica affectus contumelia ex hac pellaris aula, qui nostra exploratum advenisti (14b) regna ». Cui legatus, « Hec, inquita inquam Aimoin , mandat dominus tuus, rex noster Chlodoveus : « Si vis michi Chrotildem meam reddere sponsam, locum designa quo eam recepturus adveniam ». At ipse, miratus quod neptem suam peteret Chlodoveus, convocatis regni primoribus, consilium cum eis habuit quid esset facturus. Qui, Francorum veriti animositatem, ut in Burgundiam pararent expeditionem si eorum regi memorata non traderetur puella, talia suo principi dedere consilia : « Requirat, inquiunt, dominus noster quid puelle desideret animus, et utrum eidem regis Francorum delatus fuerit anulus. Quod si est ut hec illa velit, et forte jam sponsalia munera suscepit, reniti non poteris, quin potius legatis enim eam tradere maturabis ». Burgundiones namque omnes plus consiliis quam armis suam tutantur rem publicam. Inquisita puella, fatetur supramemorata se susscepisse dona, regisque copulam mente velle cupida. Gundebaldus licet invitus Chlodovei eam tradidit legatis’1 : Liber Historiae Francorum, 12, nichil ei de suis tribuens thesauris’2 : Hincmar, Vita Remigii, c. 12. Postmodum tamen, opere et industria Aureliani, pars maxima ex ipsis dominiob domino P av. corr. même main cessit Chlodovei. ‘Unde, cum Chlodoveus regnum suum usque Sequanam atque postmodum usque Ligerim fluvios ampliasset, Milidunum castrum eidem Aureliano cum totius ducatu regionis, jure beneficii, con[f14v] (14va) cessit’3 : Liber Historiae Francorum, 14.

Susceptam ergo sepedictus Aurelianus Chrotildem, deducere festinabat ad regem. ‘Que, finibus appropians regni patrui sui, imperat Francis qui secum erant [ut] predam capiant, incendiaque villarum in regno Burgundie faciant. Nec mora, illi haud secus ac jussic ac jussi R ; ac si jus P corr. marg. XVIe s. fuerant, perficiunt, injectoque circumjacentibus villis incendio, aversaque preda, Burgundia quantocius egrediuntur, Francorum repetentes solum. Hoc illa cernens dixisse fertur : « Gratias tibi, inquid, summe Deus, refero, quod initium vindicte paterne necis conspicio »4 : Fredegarius, Chronicae, ,III, 19, p. 100-101. Nam Gundebaldus rex patrem ejus infandissima peremerat morte, ut post in sequentibus demonstrabitur. ‘Porro rex Chlodoveus in Suessionis civitate nuptias cum magna celebrans gloria, sepedictam Chrotildem duxit uxorem’5 : Liber Historiae Francorum, 12. Hec fidelis infideli conjuncta viro, eum ad fidem perducere conabatur. At ipse idem agere posse negabat, ritumque et morem Francis assuetum se nolle deserere testabatur.


a inquam Aimoin. b domino P av. corr. même main. c ac jussi R ; ac si jus P corr. marg. XVIe s.

1  : Liber Historiae Francorum, 12
2  : Hincmar, Vita Remigii, c. 12
3  : Liber Historiae Francorum, 14
4  : Fredegarius, Chronicae, ,III, 19, p. 100-101
5  : Liber Historiae Francorum, 12