Ego Johannes Paganus, de Aurelianis vocitatus, notum facio presentibus et futuris quod in ecclesia Sancte Crucis Aurelianensis, in altari videlicet sancti Johannis Baptiste quæ in eadem est ecclesia, perpetuum instituens capellanum tam pro mea quam pro predecessorum et successorum meorum salute in eodem altari missarum celebraturum sollempnia, furnum meum situm Aurelianis in vico qui Fabrateria nuncupatur cum pertinenciis, de assensu uxoris mee necnon et liberorum et heredum meorum omnium, Deo et ecclesie Sancte Crucis in elemosinam contuli capellano dicti altaris, salva annua trium solidorum elemosina ecclesie Sancti Sansonis in eodem furno a meis predecessoribus assignata, libere et pacifice perpetuo possidendum. Quicquid autem libertatis in dicto furno habueram habebit in eo similiter capellanus, lagenam vini videlicet, quod hospes furni de vineis suis propriis vendi faciet infra furnum, et preterea justiciam, sanguinem et latronem. Post decessum vero vel cessionem Renaudi de Curia quem institui, capitulum Sancte Crucis in prefato altari semper instituet capellanum, eo tamen tenore quod idem altare conferre tenebitur sacerdoti. Si vero aliquis non presbiter occasione aliqua fuerit institutus, manu propria prestabit in capitulo juramentum quatinus infra annum ordinari in presbiterum se faciet, missas per alium interim faciens celebrari. Si autem in presbiterum infra annum ordinari recusaverit, dictum capitulum ipsum amovens loco ejus alium subrogabit. Verum si in dicto altari missam non celebrari contigerit eo quod predictum furnum in usus suos convertat capitulum, mihi meisque successoribus erit licitum ipsum furnum in nostris resumere manibus, et proventus ejus in usus nostros convertere, donec missa sicut statutum est iterum celebretur. Hoc etiam adjunctum est quod ecclesie Sancte Crucis capellanus altaris servitium prestabit assiduum, ita quod alii ecclesie non poterit deservire. Illud quoque sciendum est quod supradictus Renaudus, accepti non ingratus beneficii, arpentum unum vinee situm ad locum qui Pratella dicitur, in censu Stephani Picaut et Hugonis Iver, pretaxato altari ob anime sue et suorum remedium contulit habendum perpetuo, quod comparasse suis propriis denariis noscebatur. Quod ut ratum teneatur et notum permaneat, presentem paginam litteris annotatam sigilli mei caractere roboravi. Actum anno gratie Mº CCº secundo.