Sentence arbitrale de l'abbé de la Cour-Dieu, de Vulgrin, abbé de Saint-Euverte, et de Payen, sous-doyen de Sainte-Croix, relative aux dîmes de vin de Mardié, condamnant les hommes de Mardié à payer au chapitre une dîme annuelle de trois « lagene » par arpent, et 300 livres parisis en deux termes comme indemnité pour le passé.
- A Original sur parchemin. Arch. dép. Loiret, G 347 ; mention Scriptum.
 
- a Cartulaire de Sainte-Croix d'Orléans (814-1300), éd. Eugène Jarry et Joseph Thillier, Paris, 1906.
 
                Frater Willelmus, Curie
                      Dei, et Vulgrinus,
                      Sancti Evurcii Aurelianensis dicti abbates, et P[aganus], subdecanus
                      Aurelianensis, omnibus presentes
                  litteras inspecturis salutem in Domino.
                Noverint universi quod cum inter viros venerabiles decanum et capitulum
                    Aurelianense, ex una parte, et homines de
                  parrochia de Marzeio, ex altera, super decimis vinearum
                  quas dicti homines habent in parrochia de Marzeio in
                  decimatione prefati capituli contencio verteretur, a prefatis decano et capitulo
                  et predictis homnibus in nos abbatem Curie Dei et nos
                  subdecanum Aurelianensem fuit de dictis decimis, fide ex
                  parte prenominatorum hominum corporaliter prestita, et pena centum
                  librarum parisiensium ab utraque parte apposita, datis super hoc fidejussoribus,
                  compromissum, ita videlicet quod nos statuere teneremur ut de omnibus vineis quas
                  dicti homines habent in parrochia de Marzeio in decimatione
                    Sancte Crucis pro quolibet arpento tres lagene
                  vini vel duodecim denarii, sicut nobis melius placeret, nomine decime
                  annis singulis imperpetuum Aurelianensi capitulo
                  solverentur, sepefati insuper homines quandam summam pecunie secundum voluntatem
                  et beneplacitum nostrum tauxandam prenominato capitulo solvere tenerentur.
                Si autem nos duo super predictis concordare non possemus, nobiscum
                  aliquem tercium eligeremus, et illud quod nobis tribus vel duobus ex nobis
                  placeret deberet observari.
                Si autem in eligendo tercium inveniremur discordes, secundum voluntatem venerabilis viri L[eberti], decani
                      Aurelianensis, nobis esset tercius
                  adjungendus.
                Nos autem duo, cum super premissis licet in modico primo ad invicem
                  discordaremus, nobis in dicto arbitrio virum venerabilem Vu[lgrinum], abbatem Sancti Evurcii
                      Aurelianensis, eoncorditer duximus sociandum.
                Nobis igitur tribus voluntate unanimi in eandem sentenciam concordantibus, habito
                  prudentum consilio, post multam deliberationem super premissis ordinavimus in hunc
                  modum, ut scilicet pro quolibet arpento prelate decimationis tres
                  lagene vini boni et laudabilis ac illius et ejusdem vini quod ex eodem arpento
                  provenerit, de mera gutta, vino adhuc existente in cuva, imperpetuum annis
                  singulis tempore vindemiarum bona fide nomine decime capitulo
                  Aurelianensi a predictis hominibus persolvantur, ita eciam
                  quod, pro illo arpento cujus vinum totum fuerit album, omnes dictas
                    tres lagenas de eodem vino albo, et pro illo cujus vinum totum fuerit
                  rubeum de eodem vino rubeo solvere tenebuntur.
                Si autem aliquis in eodem arpento vinum album et vinum rubeum habuerit, si totum
                  album cum rubeo non fuerit permixtum, habita justa moderatione vinee albe et vinee
                  rubee que in eodem arpento fuerint, dictas tres lagenas de vino rubeo
                  et de vino albo persolvent.
                Si vero totum permixtum fuerit, de eodem vino permixto dicte tres
                  lagene solventur.
                Quod si aliquis in vinea minus habuerit quam unum arpentum, de summa
                  trium lagenarum subtrahetur secundum quod ei defuerit de arpento.
                Statuimus insuper ut sepefati homines prenominatis decano et capitulo trecentas
                  libras parisiensium ad duos terminos, videlicet centum et
                    quinquaginta libras usque 


