13- Johannes, Oct. SND
In Octava beati Johannis evangeliste, si non fuerit dominica.
Isidorus in libro de ortu, vita vel obitu sanctorum patrum qui in Scripturarum laudibus efferuntur.
13.N
Nota quod Ysidorus abbreviat hic legendam Johannis scriptam a Mileto episcopo Laodicie.
13.1 Lectio prima.
Johannes apostolus et evangelista ' frater Jacobi ' virgo est electus a Domino * et inter ceteros magis dilectus. Qui etiam supra pectus magistri recumbens ' evangelii sui fluenta de ipso sacro dominici pectoris fonte potavit * et quasi unus de paradisi fluminibus ' Verbi Dei gratiam in toto orbe terrarum diffudit. Quique in loco Christi ' Christo jubente successit * dum suscipiens matrem ' magistri discipulus ' par post Christum ' alter quodam modo derelictus est filius. Hic dum evangelium Christi in Asya predicaret + a Domitiano Cesare in Pathmos insula metallo relegatur * ubi etiam positus Apocalipsim scripsit.
- Isidorus Hispalensis, De ortu, cap. 71, 1-2, p. 205.
- = BHL 4323d
- CPL 1191
13.2 Lectio secunda.
Interfecto autem a senatu ' Domitiano ' exilio resolutus ' recessit Ephesum * ibique ob hereticorum refutandas versutias ' efflagitatus ab Asye episcopis ' evangelium novissimus edidit. Cujus quidem inter alias virtutes * magnitudo signorum hec fuit. Mutavit in aurum silvestres frondium virgas * litoreaque saxa in gemmas. Item gemmarum fragmina * in propriam reformavit naturam. Viduam quoque precepto populi suscitavit * et redivivum juvenis corpus remeante anima reparavit. Bibens letiferum haustum non solum evasit periculum * [192b] sed eodem prostratos poculo in vite1 reparavit statum.
- ibid., cap. 71, 2-3, p. 205-207.
13.3 Lectio tercia.
Hic anno sexagesimo septimo post passionem Domini salvatoris ' sub Trajano principe ' longeve vetustatis senio fessus 'cum diem transmigrationis sue imminere sibi sentiret * jussisse fertur effodi sibi sepulcrum. Atque inde vale dicens fratribus ' facta oratione vivens tumulum introiit * deinde in eo tanquam in lectulo requievit. Unde accidit ut quidam eum vivere asserant * nec mortuum in sepulcro ' sed dormientem jacere contendant + maxime pro eo quod illic terra sensim ab imo scaturiens ad superficiem sepulcri conscendat * et quasi flatu quiescentis ' deorsum ad superiora pulvis ebulliat.
- ibid., cap. 71, 4, p. 207-209.
