46- S. Johannes, ante Portam latinam

46.1a Lectio prima.

Secundum Johannem, capitulo ultimo.1

In illo tempore * dixit Jesus Petro : « Sequere me ». Conversus Petrus ' vidit illum discipulum quem diligebat Jesus sequentem * qui et recubuit in Cena super pectus ejus ' et dixit : « Domine, qui est qui tradet te. » Et reliqua.

• Jo. 21, 19-20.

46.1b

Omelia venerabilis Bede presbiter. Å .

Quia audierat beatus Petrus per passionem crucis se clarificaturum esse Deum * voluit etiam de fratre et condiscipulo cognoscere ' qua esset ipse morte ' perpetuam transiturus ad vitam. Dicit ei Jesus : « Sic2 eum volo manere * donec veniam. Quid ad te ? Tu me sequere. » [Jo. 21, 22] Non, inquit, per passionem martirii eum volo consummari + sed absque violentia persecutoris ' diem expectare novissimum * quando ipse veniens eum in eterne beatitudinis mansionem recipiam. Et quid hoc ad te ? Tu tantum crucis patibulum subeundo * mea te3 vestigia sequi debere memento. Et quidem hanc responsionem Domini ' fratres tunc temporis ita tractabant * quasi Johannes nunquam esset moriturus. Quod non ita esse intelligendum ipse Johannes admonere curavit + qui cum premisisset exisse sermonem istum inter fratres ' quia discipulus ille non moritur * sollerter adjecit ' atque ait : Et non dixit dixit ei Jesus « non moritur » * sed « sic eum volo manere donec veniam ' quid ad te. » [Jo. 21, 23]

• Beda Venerabilis, H I 9, CCSL 122, l. 96-112, p. 62-63.
• PD I 33
• CPL 1367

46.2 Lectio secunda.

Non ergo putandum quia discipulus ille non sit mortuus in carne * quia nec Dominus hoc de ipso futurum predixit. Et psalmista ait : Quis est homo qui vivit + et non videbit mortem ? [Ps. 88, 49] Sed ita potius intelligendum est * quod ceteris discipulis Christi passionem consummatis ' ipse in pace [198c] Ecclesie ' adventum vocationis expectaverit. Et hoc est quod ait Dominus ' sic eum volo manere donec veniam + non quia non et ipse multos antea labores pro Domino ' pressurasque malorum toleraverit * sed quia ultimum in pace senium finierit ' ut pote Ecclesiis Christi per Asyam quam regebat longe jam lateque fundatis. Nam et in Actibus apostolorum cum ceteris apostolis flagellatus invenitur ' quando ibant gaudentes a conspectu concilii ' quoniam digni habiti sunt pro nomine Jesu contumeliam pati [Act. 5, 41] * et a Domitiano Cesare in ferventis olei dolium missus ' in Ecclesiastica narratur hystoria + ex quo tamen divina se protegente gratia ' tam intactus exivit * quam fuerat a corruptione concupiscentie carnalis extraneus. Nec multo post ab eodem principe propter insuperabilem evangelizandi constantiam in Pathmos insulam est exilio relegatus * ubi humano licet destitutus solatio ' divine tamen visionis meruit et allocutionis crebra consolatione relevari.

• ibid. l. 112-132, p. 63.

46.3 Lectio tercia.

Denique ibidem Apocalipsim quam ei Dominus de statu Ecclesie presentis vel future revelavit * manu sua conscripsit. Unde constat promissionem sic manendi donec veniret Dominus ' non eo pertinere quod sine labore certaminis victurus esset in mundo * sed illo potius quod sine dolore passionis transiturus esset e mundo. Sicut enim in Patrum litteris invenimus + cum longo confectus senio sciret imminere diem recessus sui * convocatis discipulis suis post monita exhorationum ' ac missarum celebrationem ' ultimum eis vale fecit. Deinde descendens in defossum sepulture sue locum ' facta oratione appositus est ad patres suos * tam liber a dolore mortis ' quam a corruptione carnis invenitur alienus. Atque ita completa est veridica Salvatoris sententia * quia sic eum voluerit manere donec ipse veniret.

• ibid. l. 132-145, p. 63-64.