Maurice, évêque de Paris, rend une sentence au sujet d'un prêt fait par St-Martin à Geofroi, chevalier de Sevran.
- A Original Arch. nat., S 1362, nº 19. Sc. perdu.
- B Copie de 1210, Arch. nat., LL 1351, fol. 52.
- C Copie du xve s., Arch. nat., LL 1352, fol. 51.
- D Copie du xviº s., Arch. nat., LL 1353, fol. 53', d'après B.
- a Recueil des chartes et documents de l’abbaye de Saint-Martin des Champs, monastère parisien, éd. Joseph Depoin, Ligugé, 1913-1921.
Ego Mauricius Dei gratia Parisiensis episcopus. Notum fieri volumus t. p. q. f. quod Gaufredus miles de Ceverento feodum quod ab ecclesia Sti Martini de Campis tenebat in decimis et campiparte, in censu, in nemoribus de Paluel et Gratuel, in furno seu quibuscumque aliis redditibusa et forefactis, ipsi ecclesie Sti Martini de Campis invadiavit, pro ipso feodo trecentis et xx libris mutuo acceptis. Insuper quoque, tactis sacrosanctis reliquiis, juravit quod nullam super hujus feodi obligatione vel fructuum ipsius perceptione, predicte ecclesie litem seu calumpniam per se vel per alium moveret. Adjectum est etiam in sacramento ut illud feodum ipsi nunquam redimere liceat aliena pecunia, nisi tantum propria, et ipsa non particulatim, sed simul et integre reddenda. Postmodum jamdictus miles, ad Sedem Apostolicam profectus, Domino Pape suggessit predictam ecclesiam Sti M. de C. fructibus ejusdem feodi sortem accepisse et ultra. Ideoque possessionem obligatam absolute sibi restitui postulavit. Domnus vero Papa causam hanc delegatis judicibus, Domino Senonensi et nobis, examinandam commisit. Proinde utramque partem convocavimus, et rationibus hinc inde diligenter auditis et cognitis, totum ejusdem feodi fructum et emolumentum ecclesie Sti Martini de Campis adjudicavimus, innitentes decreto Domni Pape Alexandri Turonis habitob, quo sancitum est ut si quis constitutus in clero possessionem alicujus, data pecunia, in pignus accepit, si sortem suam, deductis expensis, de fructibus percepit absolute, possessionem restituat, nisi forte beneficium ecclesie de manu laica crediderit avocandum. Postremo predictus Gaufredus, propria voluntate ductus, vendidit monachis Sti Martini de Campis culturam terre ipsorum contiguam, ex parte Villepiete432, acceptis pro ea lx libris. Monachi autem Sti Martini, pietate ducti, feodum Marcherii quod in vadimonio jamdicto continebatur, remiserunt ei, salva tamen integritate pecunie, scil. trecentis et xx libris, quas pro vadimonio mutuo acceperat, in hunc tenorem ut non liceat ei ipsum feodum Marcherii vendere vel invadiare, seu quocumque alio modo alienare. Quod si fecerit, totum feodum ecclesie Sti Martini de Campis in jus proprietatis cedet. Ita quod Gaufredus ipse, vel aliquis heres ipsius, facultatem redimendi feodum in posterum non habebit. Hec autem omnia se observaturos esse, data fide in manu nostra, ipse et liberi ejus fiduciaverunt. Verum ut hoc ratum et firmum permaneat, pres. cartam nostri auctoritate sigilli firmavimus, et testium subnotatione corroboravimus. Ex parte monachorum : Joscelinus, capellanus Episcopi, Ascelinus decanus Sti Marcelli, Rogerius archipresbiter, Petrus camerarius Sti Martini, Andreas cellerarius ; Johannes de Chosliaco ; Petrus de Monterel, Buchardus gener ejus ; Buchardus marescallus Episcopi, Ingelrannus et Gervasius famuli Episcopi ; Robertus major Sti Martini ; Egardus, Grimoldus, Huldovicus, famuli Sti Martini.
Ex parte Gaufredi : Radulfus de Sto Marcello, Ascelinus miles, Gislebertus gener Radulfi, Johannes nepos ipsius Gaufredi.
Actum publice Parisius in domo nostra, .
