École des chartes » ELEC » Cartulaires d'Île-de-France » Vaux-de-Cernay » Tome premier (2e partie) 1251-1300 » 1281-1290 » Dec. 1277

" Compositio inter nos et Guidonem de Longa Quercu, armigerum, de granchia de Longa Quercu. "

  • A Original en parchemin. — Inv., p. 128, l. 1, nº 3.
  • a Cartulaire de l’abbaye Notre-Dame des Vaux-de-Cernay, de l’ordre de Cîteaux, au diocèse de Paris, éd. Lucien Merlet et Auguste Moutié, Paris, 1857-1858.
D'après a.

Universis presentes litteras inspecturis, oflicialis archidiaconi Carnotensis in decanatu Ruppefortis, salutem in Domino : Noveritis quod cum contentio moveretur inter abbatem et conventum Vallium Sarnaii, ex una parte, et Guidonem de Longua-Quercu, ex altera, super quadam platea, quam plateam Alexander, miles, et dominus Longe-Quercus et predecessor dicti Guidonis, armigeri, dedit monachis Vallium Sarnaii ad edificandam grangiam, in quam campipars tocius ville et decima monachorum communiter ducerentur1 ; et super quibusdam consuetudinibus quas idem Guido in grangia requirebat, et super quibusdam aliis ratione predictorum : tandem compositum est inter eos in hunc modurn, quod dictus Guido concessit et quitavit monachis plateam in qua edificata est grangia, a quadam sepe que dividit inter quandam masuram et dictam plateam usque ad fossatum supradicti Guidonis, et ante et retro grangiam a nemore quod est retro usque ad viam que est ante grangiam, pacifice et in perpetuum possidendam. Poterunt autem dicti monachi circa grangiam et circa universam plateam sepem facere, fossatum fodere, murum construere, portam facere et edificare, et seras ponere et amovere, prout sibi viderint expedire ; nec poterit dictus Guido, inter viam que est ante grangiam et que ducit ad domum ipsius Guidonis et plateam monachorum, aliquid proprium requirere vel habere, nec eciam poterit in parte illa fumum coadunare vel aliquid aliud facere quod possit euntes ad grangiam impedire. Dominium autem et custodia grangie monachorum erit et eam, cum necesse fuerit, de proprio reparabunt ; bladum autem tam decime quam campipartis, set et stramina et fourragia dicti monachi et dictus Guido, necnon, et Symon de Longa-Quercu, armiger, frater dicti Guidonis, per medium fideliter parcientur ; nec poterunt dicti Guido et Symon, frater ejusdem, in grangia sive in porta ante grangiam, introitum vel egressum requirere vel habere, nisi tantum in tempore autompnali. Ponent etiam dicti Guido et Symon aliquem servientem in auxilium, ad recipiendum et ad taxandum gerbas in grangia : campipartem autem quam debent predicti Guido et Symon, frater ejusdem, de sua terra propria, prius ad grangiam monachorum adducent quam illud quod suum est proprium moveatur de campo ; et terram que campipartem debet tradere non poterunt ad censivam. Poteruntque sepedicti Guido et Symon, frater ejusdem, si voluerint, custodem suum tempore autompnali in ipsa grangia ponere ; qui scilicet custos monachis fidelitatem faciet ; clavem tamen grangie non habebit, set serviens monachorum, et eam cum clavibus porte custodiet tam de die quam de nocte. Et si serviens monachorum exire a grangia et hostium firmare voluerit, custos prefatorum Guidonis et Symonis cum recedente recedet, nec post ipsum in grangia sive in platea intra portam poterit remorari. Et serviens monachorum, custos grangie, sepedictis Guidoni et Symoni fidelitatem faciet ; ipseque cum campipartitore ad decimam campipartum numerandam ibit ; campipartitorque monachorum fidelitatem faciet. Excussores autem bladorum tres erunt in grangia, quorum monachi duo ponent uno , et dicti Guido et Symon unum ; sequenti vero prefati Guido et Symon duos ponent et monachi unum, et sic vicissim annuatim facere tenebuntur ; nec poterunt dicti Guido et Symon excussionem bladorum impedire vel defendere, set totum in autompnali tempore, si fieri potest, excutietur, totum purgabitur, et unicuique quod suum est sine dilatione ulla tribuetur. Si autem contigerit quod predicti monachi dictis Guidoni et Symoni aliquam licenciam ad tempus concesserint, sive custodiendi in grangia stramina sua sive aliquid aliud, sive clavem ad intrandum in grangiam commodaverint, sive aliqua alia ad tempus promiserint, occasione hujus permissionis et gratie, nichil juris, nichil reclamationis, nichil consuetudinis in predictis poterunt reclamare. Et ne prefata gracia dictis monachis sit dampnosa, si facta fuerit dictis Guidoni et Symoni, omnia dampna que, occasione dicte permissionis et licentie et omnium premissorum, dictos monachos contigerit incurrere vel habere, eisdem monachis dicti Guido et Symon tenebuntur per omnia restaurare. Set dicti Guido et Symon omnia que superius sunt expressa promiserunt fideliter observare, super hoc fide prestita corporali, se et heredes suos seu successores suos ad omnia predicta facienda et fideliter observanda coram nobis obligaverunt et etiam uxores eorumdem obligatas relinquerunt. In signo autem pacis seu compositionis predicte et omnium que superius continentur testimonium et munimen, ad petitionem Guidonis et Symonis, fratrum, necnon et mulierum predictarum, dictis religiosis presentes litteras sigillo nostro tradidimus sigillatas. Datum et actum, de consensu parcium, , de...cem...bri..., de...cem...bri..., de...cem...bri.


1 Voir nº CXXVIII, p. 146.